SEO cursusmarketing
De motivatie die Paynter Jacket Co ertoe bracht om in het openbaar te bouwen Voordat ze ooit een enkele jas maakten, spraken de oprichters van Paynter Jacket Co., Becky Okell en Huw Thomas, op Instagram over historische couture
nov
Voordat ze ooit een enkele jas maakten, spraken de oprichters van Paynter Jacket Co., Becky Okell en Huw Thomas, op Instagram over historische couture.
Voor hun volgers was het een community om over alles te praten wat met jassen te maken had.
Voor Becky en Huw was het productontwikkelingsonderzoek.
Maar voor de startup-wereld wordt het gewoon ‘bouwen in het openbaar’ genoemd.
Oorspronkelijk gedreven door passie, werd bouwen in het openbaar het succesrecept van Paynter: tegen de tijd dat het duo het eerste Paynter-jack lanceerde, was het binnen enkele minuten uitverkocht.
Met inzichten uit Buffer’s Small Business, Big Lessons podcast aflevering drie en het bijbehorende niet-gepubliceerde interview, legden Becky en Huw uit hoe ze ervoor kozen om in het openbaar te bouwen, het ethos dat ze delen en hoe het bouwen in het openbaar Paynter heeft gebouwd.
Beck en Huw, oprichters van Paynter Jacket Co. Een iconisch jack herbouwen en kansen zien
Huw werkte vroeger voor een klein denimmerk in Wales, waar hij restjes stof van de vloer van de uitsnijderij haalde en zijn eigen jassen aan elkaar naaide. Hij had ook een hobby van het kopen van vintage jassen en ze uit elkaar halen om te zien hoe ze werden gemaakt.
Toen kwam de iconische blauwe jas. Hij kon het gewoon niet uit elkaar halen, maar wilde het heel graag opnieuw maken.
Kort nadat ze elkaar ontmoetten, deelden ze zijn passie met Becky en besloten de twee om deze jas samen te recreëren. Ze kwamen in contact met een gepensioneerde Burberry-patroonmaker die het eerste patroon voor hen ontwikkelde. Van daaruit gaan ze naar Premier Vision, ‘de heilige graal van modebeurzen’, zoals Becky het uitdrukte.
“Het is eigenlijk jouw taak om in de loop van drie dagen of elke dag minstens 20.000 stappen te lopen en zoveel mogelijk mensen te ontmoeten, uit te leggen wat je doet en mensen aan boord te krijgen”, zegt Becky. .
Nadat ze zoveel verschillende mensen en bedrijven hadden ontmoet die hielpen bij het maken van de onderdelen van een enkele jas, begonnen Becky en Huw erover na te denken om deze reis online te delen. Ze haalden de inspiratie uit een persoonlijke pijn: ze hielden van het werk van andere ontwerpers, maar wilden dat die mensen hun reis zouden delen.
“We keken naar de referenties van de merken waar we echt van houden en die we bewonderen en denken: ik wou dat ze hun proces in hun vroege dagen hadden gedeeld… waarom is hun logo zoals het is?” zei Becky. “Waarom hebben ze twee logo’s? Waarom is hun art direction zoals die is?”
Dit is hoe de twee op een concept stuitten dat ze later zouden leren, bouwen in het openbaar.
“We dachten… als we ooit een merk zouden worden waarnaar iemand verwijst, zou het heel cool zijn om vanaf het begin bijna een open boek te hebben”, zei Becky.
Een gemeenschap cultiveren met verhalen
Na die vonk bij Premier Vision besloot het duo officieel een jassenbedrijf te starten. Het zou vijf maanden duren – maar uiteindelijk negen – tussen het bijwonen van de beurs en het gereed hebben van hun eerste jas om te lanceren. En ze deelden de hele reis op Instagram .
Paynter op Instagram
“We deelden alles – dingen waar we blij mee waren, dingen waar we niet blij mee waren – op Instagram”, zegt Huw. “We hebben zelfs mensen laten stemmen over welke kleuren ze zouden willen zien.”
Huw en Becky deelden ook hun reis om een bedrijf op te bouwen, inclusief de minder flitsende delen, zoals uitzoeken hoe de operatie te financieren door bezittingen op eBay te verkopen.
“We wilden Paynter heel, heel graag onafhankelijk houden, alleen gerund door ons tweeën, en we hadden niet genoeg om daadwerkelijk een productierun met de fabriek door te voeren,” zei Huw. “Dus hebben we op Instagram, ons op het postkantoor, de dingen die we op eBay hebben verkocht, verzonden om zoveel mogelijk geld op te halen om de productie te betalen.”
Toen klikte er iets.
Tijdens een reis naar Portugal om de fabriek te bezoeken waar hun jas zou worden gemaakt, deelden ze het hele proces van het maken van jassen in actie: knopen, kledingververijen, onderdelen in elkaar zetten en meer. Hun publiek kon er geen genoeg van krijgen.
“Ik denk dat voor het eerst namen van mensen waarvan we nog nooit hadden gehoord – geen vrienden of familie waren”, zei Becky. “En dan begin je te beseffen, wauw, we praten niet alleen tegen onszelf, er is meer aan de hand.”
Mensen wilden zelfs jassen bestellen, maar Becky en Huw realiseerden zich dat de stof niet helemaal goed was. In overeenstemming met hun visie van een onafhankelijk merk waarbij kwaliteit voorop staat, deden ze de moeilijke beslissing om batch één met vier extra maanden uit te stellen, zodat ze de stof konden krijgen die ze wilden. Maar de hele tijd bleven ze met mensen praten op Instagram en deelden ze hun reis.
Eindelijk waren Becky en Huw klaar om het eerste Paynter-jack te lanceren. Ze hadden toen zo’n 600 volgers en het was snel uitverkocht.
Bouwen in het openbaar raakt elk element van het bedrijf
Paynter heeft vier lanceringen per jaar en neemt feedback van klanten zeer serieus. Voor hen gaat bouwen in het openbaar niet over het delen van hun reis op één manier, maar over interactie met klanten tijdens het creatieproces.
Becky en Huw van Paynter Jacket Co.
“We betrekken klanten altijd bij het proces voordat we alle definitieve beslissingen over een product hebben genomen”, zegt Becky. “We weten bijvoorbeeld dat er bepaalde kleuren zijn die we zeker willen maken, maar we zouden ons graag openstellen voor de vloer en kijken welke kleuren klanten zouden willen. Dus dat kan gewoon in een eenvoudig Instagram-stemsysteem zijn, het kan een TypeForm zijn. Het is allemaal behoorlijk lo-fi, maar we willen er gewoon zeker van zijn dat we naar mensen luisteren en hun mening over dingen krijgen.”
‘Er zit nu een klein kaartzakje aan de binnenkant van elk jasje dat we maken, en we hebben een man genaamd Max te danken voor dat zakje,’ vervolgde Becky. “Hij zat in de Eurostar [trein] om ons te sms’en over zijn favoriete jas, maar wenste dat het een kaartzakje had en we zeggen, nou, geweldig, beschouw het als klaar.”
Ze krijgen ook feedback over wat mensen niet leuk vinden, wat soms moeilijk kan zijn, maar uiteindelijk leidt tot geweldige momenten met klanten.
“Een van de beste aspecten van het opvolgen van het advies van ons publiek is om te laten zien dat je hebt geluisterd”, zei Huw. “Bijvoorbeeld, batch nummer vier. We hadden misschien 10 kleuren. We hadden de laatste paar nog niet helemaal gekozen, en er was een smaragdgroen dat we niet zouden doen, maar de mensen waren er gewoon helemaal weg van, en dus brachten we het naar binnen en mensen reageerden gewoon heel goed. Ze gaan, oh wauw, dit is een merk dat luistert.”
Een bedrijf bouwen met moraal
Slechts vier runs per jaar doen is een zeer bewuste keuze voor Paynter. Ze zijn altijd uitverkocht en hebben vraag naar veel meer, maar ze willen geen afval creëren in het bedrijf, zowel wat betreft de productie als de extra inspanning die nodig is om een grotere operatie in stand te houden.
In plaats van de productie uit te breiden, steken Huw en Becky hun energie in het vertellen van verhalen met hun jassen. Elke Paynter-jas wordt nu geleverd met een bedankkaart met een link naar een volledig digitaal verhaal over de oorsprong van de jas, inclusief video’s van de ambachtslieden die verschillende stukken maken, zoals knopen of zakken.
Naast een cultuur van niet verspillen en niet meer toevoegen aan de milieuschade die fast-fashion kan veroorzaken, houden Becky en Huw ook van het unieke gevoel dat klanten krijgen wanneer ze een Paynter-jack krijgen, wetende dat niet iedereen er een kan krijgen en het is ongelooflijk hoge kwaliteit, dus het zal een tijdje duren.
En vanwege de kleine batches zijn er meerdere mensen in de wereld die de enige eigenaren van Paynter-jacks in hun land zijn.
“Wauw, dat moet best gaaf zijn”, zei Huw. ‘Je bent de enige in dat land met dat jasje.’
